Rabin Menachem Mendel Schneerson

45 zasad zniewolenia Narodu Polskiego!

Instrukcja NK/003/47

Ściśle tajne  Moskwa, 3.IV.1947 r. / AA/OC113  /

1. W gmachu ambasady nie należy przyjmować żadnych informatorów terenowych rekrutujących się z krajowców.  — Spotkania z tymi ludźmi organizują nasze służby specjalne w miejscach publicznych. Informacje przyjmuje ambasada za pośrednictwem naszych służb specjalnych.

2. Należy szczególnie zadbać o to, aby nie było żadnych kontaktów pomiędzy naszym wojskiem a ludnością cywilną kraju. — Niedopuszczalne jest składanie wizyt w domach krajowców przez naszą kadrę oficerską, ani nawiązywanie kontaktów przez naszych żołnierzy szeregowych z miejscowymi kobietami, ludnością lub żołnierzami krajowców.

3. Przyśpieszyć likwidację krajowców związanych z KPP, PPS, Walterowców, KZMP,   AK,   BCh  —  i innych ugrupowań, — które powstały bez naszej inspiracji. —   Wykorzystać w tym celu fakt istnienia zbrojnej opozycji.

4. Dopilnować, aby do wszystkich akcji bojowych w pierwszej kolejności kierowano żołnierzy, którzy przed wstąpieniem do Armii Kościuszkowskiej przebywali na naszym terytorium. — Doprowadzić do ich całkowitej likwidacji.

5. Przyśpieszyć zjednoczenie wszystkich partii w jedną organizację i dopilnować, aby wszystkie kluczowe stanowiska obsadzone były przez ludzi zatwierdzonych przez nasze służby specjalne.

6. Doprowadzić do połączenia całego ruchu młodzieżowego w jedną organizację, — a stanowiska od szczebla powiatowego wzwyż obsadzić przez ludzi zatwierdzonych przez nasze służby specjalne. — Do czasu zjednoczenia zlikwidować znanych przywódców harcerstwa.

7. Spowodować i dopilnować, aby delegaci wyznaczeni na zjazdy partyjne nie zachowali mandatów na okres kadencji wybranych przez siebie władz partyjnych.   — W żadnym wypadku delegaci nie mogą zwoływać posiedzeń międzyzakładowych.

W razie konieczności zwołania takiego posiedzenia — należy wyeliminować ludzi, którzy wykazali się aktywnością w wysuwaniu koncepcji i postulatów. — Na każdy następny zjazd wybierać nowych kandydatów (ruchowo) tylko wytypowanych przez nasze służby specjalne.

8. Należy zwrócić baczną uwagę na ludzi wyróżniających się zmysłem organizacyjnym, umiejących sobie jednać popularność. — Ludzi takich należy pozyskać,  —  a w razie odmowy nie dopuszczać do wyższych stanowisk.

9. Doprowadzić   do   tego,   aby   pracownicy na stanowiskach państwowych (z   wyjątkiem   służb   ścigania   i   pracowników  przemysłu wydobywczego) — otrzymywali niskie pobory.

—  Dotyczy to w szczególności służby zdrowia, wymiaru sprawiedliwości oświaty i kierowników różnych szczebli.

10. Do wszystkich organów władzy i większości zakładów pracy wprowadzić ludzi współpracujących z naszymi służbami specjalnymi (bez wiedzy władz krajowych).

11. Należy   zwrócić   szczególną   uwagę,   aby   prasa   krajowców  nie podawała sumarycznych ilości i rodzajów towarów wysyłanych do naszego kraju.   — Nie można też nazwać tego handlem.   — Należy dopilnować, aby prasa krajowa podkreślała ilość towarów wysyłanych przez nas do krajowców, ale wspominała, że to w ramach wymiany handlowej.

12. Wpłynąć na władze krajowców,   — aby   nabywcy   ziemi,   parceli  i gruntów —  nie otrzymywali aktów własności, a jedynie akty nadania.

13. Ukierunkować politykę w stosunku do rolnictwa indywidualnego tak, aby prowadzenie gospodarstw stało się nieopłacalne, a wydajność jak najmniejsza.   — W następnej kolejności przystąpić do kolektywizacji wsi.

— W razie wystąpienia silniejszej opozycji — należy zmniejszyć dostawy środków produkcji dla wsi i zwiększyć powinność wobec państwa.

—  Jeżeli to nie pomoże,   — spowodować, aby rolnictwo nie dawało pełnego pokrycia potrzeb żywnościowego kraju i oprzeć wyżywienie na imporcie.

14. Spowodować, aby wszystkie zarządzenia i akty prawne, gospodarcze, organizacyjne (z wyjątkiem wojskowych)   — nie były precyzyjne.

15. Spowodować, aby dla każdej sprawy powoływano kilka komisji, urzędów, instytucji społecznych, — ale żadne z nich nie powinno mieć prawa podejmowania skutecznej decyzji bez konsultacji z pozostałymi (nie dotyczy przemysłu wydobywczego).

16. Samorządy w zakładach pracy nie mogą mieć żadnego wpływu na kierunek działania przedsiębiorstw. — Mogą się zajmować jedynie sposobem wykonywania zleconych zadań.

17. Związki   zawodowe   nie   mogą   mieć możliwości sprzeciwu wobec poleceń dyrekcji. — Obciążyć związki inną pracą,   — jak organizowanie wczasów,   zaopatrzenia,   działalności rozrywkowej i oświatowej, wycieczki oraz rozprowadzanie atrakcyjnych towarów, — potwierdzanie opinii i decyzji władz politycznych.

18. Należy spowodować, aby awansowano tylko tych pracowników i kierowników, którzy wzorowo wykonują przydzielone im zadania i nie wykazują skłonności do analizowania spraw wychodzących poza te działania.

19. Krajowcom   na  stanowiskach partyjnych, państwowych i gospodarczych — należy stworzyć warunki do działań, —  które będą kompromitować ich w oczach podwładnych i zamykać im powrót do środowisk, a których pochodzą.

20. Kadrze oficerskiej rekrutującej się z krajowców można powierzać odpowiednie stanowiska pod warunkiem, że są tam już nasze służby specjalne.

21. Otoczyć szczególnym nadzorem ilość amunicji do wszystkich rodzajów broni z każdego arsenału akcyjnego i ćwiczeń w ostrym strzelaniu, prowadzić swoiste rozliczenie.

22. Objąć szczególnym nadzorem wszelkie laboratoria i instytucje naukowo-badawcze.

23. Należy   zwrócić   szczególną   uwagę na ruch racjonalizatorów i wynalazczy, rozwijać go i popierać,   — ale wszystkie odkrycia dokładnie rejestrować i zapisem przekazywać do centrali.

— Dopuszczać do realizacji tylko te wynalazki, które przydatne są w przemyśle wydobywczym, wstępnej obróbki i określone w specjalnej instrukcji.

— Nie mogą być realizowane te odkrycia, które mogłyby doprowadzić do wzrostu produkcji kosztem ograniczenia wydobycia surowców lub zaniechania zalecanych działań.

— W wypadku głośnych odkryć spowodować ich sprzedanie za granicę.

— Nie dopuszczać do publikacji zawierających wartości i opisy wynalazków.

Tak został zniszczony Lucjan Łągiewka ze swoim zderzakiem pochłaniającym energię. - PAC.

24. Spowodować zakłócenia w punktualności transportów — (z wyjątkiem transportu określonego w instrukcji NK55246).

25. Inspirować zwoływanie narad środowiskowych i problemowych, zbierać stawiane tam wnioski i propozycje, rejestrować wnioskodawców, a realizować linię określoną w instrukcjach.

26. Spopularyzować   wywiady z ludźmi pracy na aktualne tematy produkcyjne, w których zawarta jest krytyka przeszłości lub lokalnego bałaganu,   — ale nie doprowadzać do likwidacji przyczyn krytykowanych zjawisk.

27. Wystąpienia  publiczne władz krajowców mogą zawierać akcenty narodowe i historyczne,   — ale nie mogą prowadzić do zjednoczenia ducha narodu.

28. Zwrócić baczną uwagę, czy w odbudowywanych i nowych większych miastach i osiedlach — nie budowano ujęć wodnych niezależnych od głównej sieci wodociągowej.   — Stare ujęcia wodne i studnie uliczne systematycznie likwidować.

29. Przy odbudowie i rozbudowie przemysłu dopilnować, — aby ścieki przemysłowe spływały do rzek mogących stanowić rezerwaty wody pitnej.

30. Mieszkania   w   nowych   osiedlach   i  odbudowywanych miastach nie mogą zawierać dodatkowych pomieszczeń pozwalających na hodowlę inwentarza  —  lub gromadzenie żywności na dłużej i w większych ilościach.

31. Spowodować,   aby   prywatne  przedsiębiorstwa i rzemieślnicy otrzymywali  surowce i urządzenia nie pozwalające na produkcję artykułów   dobrej   jakości,   — a ceny tych produktów powinny być wyższe od podobnych wytwarzanych przez państwo.

32. Doprowadzić do maksymalnej rozbudowy administracji biurowej wszystkich stopni.

— Można dopuszczać krytykę działalności administracyjnej,   — ale nie wolno pozwolić na jej zmniejszenie ani sprawną pracę.

33. Należy dopilnować wszystkich planów produkcyjnych w przemysłach wydobywczych   i   w   działach   określonych   odpowiednimi   instrukcjami   —  i nie wolno dopuścić do wykonania zaopatrzenia rynku krajowego.

34. Szczególnej obserwacji poddać Kościół   — i tak ukierunkować działalność oświatowo-wychowawczą, — aby wzbudzić powszechny wstręt do tej instytucji.

— Objąć  baczną uwagą i kontrolą kościelne drukarnie, biblioteki, archiwa, kazania, kolędowania, treści nauk religijnych oraz obrzędy pogrzebowe.

35. W   szkolnictwie   podstawowym, zawodowym, a w szczególności w szkołach średnich i wyższych — doprowadzić do usunięcia nauczycieli cieszących się powszechnym autorytetem i uznaniem. — Na ich miejsce wprowadzić ludzi mianowanych.

— Doprowadzić do zerwania korelacji między przedmiotami, do ograniczenia   wydawania  materiałów źródłowych, — do usunięcia ze szkół   średnich   łaciny,  greki, filozofii ogólnej, logiki i genetyki.

W historii nie można podawać, co który władca chciał zrobić lub zrobił dla kraju, — trzeba natomiast ukazywać tyranię królów oraz walki uciemiężonego ludu.

— W szkolnictwie zawodowym doprowadzić do wąskich specjalizacji.

36. Inspirować organizowanie imprez państwowych związanych z walką krajowców z zaborcami (z wyjątkiem zaboru rosyjskiego), —  szczególnie z Niemcami i walki o socjalizm.

37. W publikacjach krajowych nie dopuszczać opracowań traktujących o krajowcach przebywających w naszym państwie do rewolucji i w czasie II wojny światowej.

38. W   razie   powstania   organizacji   popierającej  sojusz z naszym państwem, ale zmierzającej do kontroli działalności gospodarczej oficjalnych władz kraju, —  należy natychmiast podjąć działalność (niezależnie od władz kraju)

— obciążając te organizacje tendencjami nacjonalistycznymi i szowinistycznymi.

Formy działalności: — burzenie naszych pomników i cmentarzy, publikowanie ulotek wyszydzających nasz naród, naszą kulturę, sens zawartych układów.

— Do prac propagandowych angażować krajowców i wykorzystywać istniejącą nienawiść do nas.

39. Zadbać o budowę i rozbudowę mostów, dróg i licznych połączeń, aby w razie konieczności interwencji wojskowej można było szybko i z każdej strony dotrzeć do punktu oporu lub koncentracji sił opozycji.

40. Pilnować, aby aresztować przeciwników politycznych. — Rozpracować przeciwników z autorytetem wśród krajowców.

— Likwidować w drodze tzw. zajść sytuacyjnych przypadkowych, — zanim staną się głośnymi, — lub aresztować ich wcześniej za wykroczenia kryminalne.

41. Nie   dopuszczać  do rehabilitacji osób skazanych w procesach politycznych.  

—  W razie konieczności rehabilitacji można ją przeprowadzić tylko pod warunkiem,   — że sprawa będzie uznana za pomyłkę sądową, — bez wszczynania dochodzenia i stawiania przed sądem winnych pomyłki (sędziów, świadków, oskarżycieli, informatorów).

42. Nie wolno stawiać przed sądem ludzi na stanowiskach kierowniczych obsadzonych   przez partię,   — którzy swą działalnością spowodowali straty lub wywołali niezadowolenie podwładnych. — W sytuacjach drastycznych należy ich odwołać ze stanowiska i przenieść do innych miejscowości na stanowiska równorzędne lub wyższe.

— W skrajnych sytuacjach ulokować na stanowiskach niekierowniczych i traktować jako rezerwę kadrową do późniejszej wymiany.

43. Ogłaszać publicznie procesy ludzi ze stanowisk kierowniczych (wojsko, minister, główne zarządy, szkolnictwo)   — oskarżonych o działalność przeciw ludowi, przeciwko socjalizmowi, przeciwko industrializacji.

— Będzie to mobilizować czujność mas pracujących.

44. Dbać o wymianę ludzi na stanowiskach roboczych przez dopuszczanie do tych funkcji ludzi z awansów,   — mających najniższe kwalifikacje.

Spowodować  napływ do szkół wyższych — ludzi pochodzących z najniższych grup społecznych,

— którzy nie wykazują zainteresowań zawodowych,   — a tylko chęć zdobycia dyplomu.

Koniec dokumentu

DODATEK 1

Ten zbrodniczy scenariusz był realizowany z całą bezwzględnością, wiernością jego zasadom.

Analizując go punkt po punkcie, — każdy z nich egzemplikując tysiącami przykładów   rozpisanych na cztery tysiąclecia,   — można napisać całą historię   polityczną  i gospodarczą powojennej Polski.

Jeżeli niekiedy pojawiły się jakieś praktyczne odstępstwa, to były one nieznaczne, lokalne, przystosowane do czasu i do okoliczności.

Przyspieszyć   likwidacje   krajowców   związanych   z KPP, PPS, Walterowców, KZMP, BCH i innych ugrupowañ…  —  i likwidować.

— Kapepowcy   funkcyjni   zostali   wystrzelani   już   przed  wojną w sowieckich czystkach.   — Ocaleli ci, którzy dostali się do Sowłagru już w czasie wojny.

Kapepowcy krajowi,   — owe masy dołowe   — nigdy nie byli groźni dla systemu.

Rozbić należało PPS, a wraz z nią wszystkie partie, zwłaszcza Polskie Stronnictwo Ludowe.

— Krwawa rozprawa z ich liderami trwała w tym samym czasie, kiedy redagowano tę instrukcję.

Walterowiec —  K. Świerczewski, symbol czerwonej Hiszpanii, agenturalnego internacjonalizmu   —  zginie w Bieszczadach od kul UPA   — i dopiero 40 lat później w telewizji pokażą jego zachowanego w muzeum munduru – z wyraźnym śladem pchnięcia bagnetem.

— Krwawa   rozprawa   z partiami politycznymi była propagandowo ułatwiona, gdyż konsekwentnie wiązano ją z faktyczną opozycją zbrojną.

Jeszcze nikt z przywódców tych partii nie przypuszczał ich rychłego końca, kiedy instrukcja mówiła:

— Przyspieszyć zjednoczenia wszystkich partii…  — To znaczy:   — zlikwidować wszystkie, — a PARTIĘ NAZWAĆ SOWIECKĄ AGENTURĄ — PPR, przemianowaną wkrótce na PZPR.

Rozbić ruch młodzieżowy, zwłaszcza przedwojenne harcerstwo:  —  i stało się,….  — harcerstwo zostało zlikwidowane.

— Na jego miejsce wprowadzono indoktrynującą, ateizującą atrapę, obcą katolickiemu duchowi polskiej młodzieży.

Apogeum   tych   niszczycielskich   działañ   przypadło   na   lata   1949-1952  

—  i w tym właśnie okresie   — więzienia zapewniły się liczbą ponad 5000 tysięcy młodzieży licealnej, wyaresztowanej i skazanej za przynależność do ponad 500 tajnych organizacji szkolnych.

Skazanych na najcięższe wyroki kierowano do więzień o zaostrzonym reżimie —  Wronek, Rawicza, Strzelec Opolskich.

— Większość ulokowano w młodzieżowym obozie koncentracyjnym Jaworzno,   — byłej filii niemieckiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.

Punkt 7,   —  to mistrzowska socjotechnika pozorowania życia partyjnego.

Szeregowi członkowie partii, to masa posłusznych pionków, „użytecznych durniów”,   — którym stwarza się pozory współrządzenia, zakładem pracy, wsią, gminą, miastem, powiatem, województwem, krajem.

Mają prawo krytykować, ale tylko niedociągnięcia i bałagan lokalny, drobne nadużycia i kradzieże „demaskować”,  —  ale przede wszystkim czujnie wypatrywać wrogów „demokracji” i reakcjonistów.

— Nie wolno im wkraczać w zakres spraw systemowych, uogólniać.

Dostrzegających   istotę   zła,  —  zdolnych do politycznych syntez bezwzględnie — eliminować   z  życia załóg, zespołów, partii: — eliminować ludzi, którzy  wykazali się   aktywnością w wysuwaniu koncepcji i postulatów…

Zachowując pozory demokratycznych wyborów na wszystkich szczeblach, dopilnować,   —  aby  awansowali tylko posłuszni, bierni, mierni, a w pierwszej kolejności agenci systemu: — „wytypowani” przez nasze służby specjalne.

Wybrani do władz, na zjazd czy na inną akcję,   — nie powinni zachować swych mandatów na następną kadencję,  —  w   przeciwieństwie  do naszych agentów, którzy mają zagwarantowaną stałą obecność w systemie.

— Stąd brała się potem elitarna grupa delegatów na wszystkie kolejne zjazdy partii.

Punkt 8.  —  wyróżniających się w każdej dziedzinie, inteligentnych, aktywnych, posiadających zmysł organizacyjny   — albo podporządkować, albo odsunąć na boczny tor,  —  jeżeli zaczynają myśleć oddzielnie i czynią użytek ze swego krytycyzmu.

Punkt 10:   — we   wszystkich   organach władzy, ich szczeblach i komórkach, — mają rezydować agenci systemu.

Mają to być dwa rodzaje agentów —  służb specjalnych,   — oraz własnych — czyli sowieckich, niezależnych i nieznanych Bezpiece krajowców.

Punkt 11:   —  staranne przestrzeganie nakazu rabunkowej eksploatacji bogactw naturalnych krajowców.

W kilku innych punktach instrukcji stawia się zielone światło szczególnie jednej, ważnej dziedzinie   — przemysłowi wydobywczemu.

— Wyłącza się go z licznych zakazów obowiązujących w innych dziedzinach gospodarki   krajowców.

W dążeniu do maksymalizacji wydobycia kopalin, — zwłaszcza węgla, — cała infrastruktura górnictwa i transportu musi być podporządkowana tym preferencjom.

Jeżeli w jednym z punktów instrukcji mówi się o świadomym zakłóceniu transportu,   — to z tej zasady ma być wyłączony transport węgla.

Rolnictwo: — Celem ostatecznym jest upaństwowienie ziemi rolników.

Parcelacja ziemi dworskiej była oszustwem obliczonym na pozyskanie masy chłopskiej,   — stanowiącej wówczas 70% społeczeństwa, — a przy tym bazę ruchu oporu.

— Wręczono chłopom bezwartościowy akt nadania,   — a nie akty notarialne.

Kilka lat później rozpocznie się przymusowa kolektywizacja, — wykreuje się kułaka-wroga   sabotującego   postęp na wsi,   — magazynującego zboże i żywność w celu spekulacji.

— Więzienia zapełnią ponad 200 tys. nieszczęśników,   — którzy nie byli w stanie i na czas i nakazanej ilości dostarczyć obowiązujących dostaw.

W dążeniu do likwidacji rolnictwa indywidualnego, poprzez system niskich cen i ograniczeń,   — spychano gospodarstwo chłopskie w nieopłacalność.

Punkty 14—15: — wszystkie akty prawne, zarządzenia, powinny być nieprecyzyjne,

— dopuszczając dowolność interpretacyjną.

Każda sprawa powinna znajdować siê w gestii kilku komisji, urzędów instytucji,   — ani   jedno   z   tych   ogniw   nie mogło podjąć decyzji ostatecznej.

— Decyzje należą do przedstawicieli agentury i partii. — I znów:  — nie dotyczy przemysłu wydobywczego.

Punkty 17— 16:  —  Samorządy   i   związki  zawodowe to pozorowane, bezwolne przybudówki. — Nie mają nic do powiedzenia o losach zakładu i załogi, o kierunkach i organizacji produkcji, itp.

— Związki zawodowe mogą rozprowadzać wśród załóg ziemniaki na zimę, bilety do teatru i kin, przydzielać skierowania na wczasy.  — Nie wszystkim zresztą —  tylko według własnego klucza.

Ruch racjonalizatorski rozwijać i popierać (pkt 23), — ale cenne pomysły kierować   do  centrali i nie wdrażać je w zakładach macierzystych.

— Dopuszczać do realizacji pomysły tylko przydatne w przemyśle wydobywczym.

Wynalazki o randze odkrycia naukowego lub technicznego — natychmiast kierować   — „za granicę”   — czyli do ZSSR.

Punkt 27:   — szczególnie ważny, choć ogólnikowy —  tępić wszystkie próby konsolidacji   ducha   narodu.

Punkty 28—29   — mają charakter więc zbrodniczy.

Zabraniają budowy lokalnych ujęć wodnych, — stare ujęcia włącznie ze studniami nakazują likwidować.   — Wszystko kierować do jednego wspólnego.

—  Dlaczego? — Aby w razie potrzeby można było sparaliżować miasto zniszczeniem dostaw wody pitnej!

Punkt 31:  —  systematycznie niszczyć rzemiosło i wszelką inicjatywę prywatną.

— Wszelkie koncesje w tej dziedzinie będą w następnym dziesięcioleci uzależniane od agenturalnej współpracy rzemieślnika z Bezpieką, co dotyczyło także sklepikarzy, restauratorów oraz taksówkarzy, a na koniec handlarzy dewizami.

Zaopatrzenie rynku (pkt 33)   — ma zawsze balansować na granicy niedostatku,   permanentnego   braku   dostaw podstawowych towarów.

— Ma   to zaprzątać uwagę obywatela pochłaniać jego zbędny czas, absorbować   myśli,   inicjatywę,   — kierować je na stałe kombinowanie, gdzie i jak co kupić.

Surowo dopilnować realizacji planów wydobywczych, — natomiast nie wolno dopuszczać do wykonania zaopatrzenia rynku krajowego.

— Oznacza to, — że rynek wydobywczy nie jest rynkiem krajowym, — tylko kolonialnym monopolem okupanta.

Punkt 34:   — Wojna   z   Kościołem   —  ten   zapis   stanie   się  dosłowną w jego   brzmieniu,   istotą   tajnych dyrektyw politycznych oraz zaleceń Bezpieki.

Jest on rekapitulacją głównych kierunków wojny z Kościołem:   — obserwacja i inwigilacja, — oświata i wychowanie szkolne ukierunkowane na budzenie powszechnego wstrętu do tej instytucji, — pełny nadzór nad drukarniami, archiwami   kościelnymi,   a także nad kazaniami, nauką religii.

— Wojna administracyjna z Kościołem,  —  to niezliczone szykany i utrudnienia w administracyjnym funkcjonowaniu Kościoła, parafii księży.

Punkt 35  —  najbardziej rozbudowany, — ale też najważniejszy w wojnie duchowej z narodem.

Po pierwsze  —  usuwać nauczycieli z autorytetem, niepokornych. — Usuwać z nauczania wiedzę historyczną, grekę, łacinę filozofię,

—  co   wyjałowi   świadomość   z tradycji humanistycznej,  —  głęboko osadzonej   w   polskości   i   wierze.

W praniu mózgów i tradycji, preferować walkę z Niemcami i walkę o socjalizm.

W punkcie 38   —  odnajdujemy potwierdzenie nakazu prowokacji, jako metody i pretekstu do eskalacji prześladowań:

— burzyć nasze (sowieckie) pomniki, cmentarze, publikować ulotki wyszydzające nasz naród — (zlepek podbitych narodów pod kierownictwem żydowskim) naszą kulturę, sens zawartych układów; — wykorzystywać istniejącą   nienawiść   do   nas.

Agenci wprowadzeni do organizacji,   — zwłaszcza młodzieżowych, — mieli nakaz  eskalacji działañ, radykalizacji pogromów.

W kolejnych „przewrotach”,   — jak marzec 1968,  —  grudzieñ 1970  —  i wreszcie w czasach ”Solidarności”,

— metoda prowokacji zawsze święciła tryumfy.

Dziwni   „manifestanci”  miotali wezwania do szturmów na Komitety i siedziby Bezpieki.

Nie wiadomo czyje ręce wyrzucały kamienie, kto demolował sowieckie pomniki, nagrobki, a dzisiaj podpala synagogi;   —  te same służby w rękach żydowskich!!!

— wg.   zmodernizowanej   opcji   —  tj. z pro-sowieckiej na pro-Brukselską, — gdzie Polska ma wejść na kolanach jako kolonia żydo-niemiecka,

— ale pozbawiona majątku narodowego, i surowców naturalnych, armii, przemysłu zbrojnego, fabryk i zakładów pracy.

Trzy kolejne punkty instrukcji:  —  40, 41, 42,  — to sposoby rozprawy z opozycją:

a) Nakaz aresztowań przeciwników politycznych, — zwłaszcza o dużym autorytecie wśród narodu.

b) Mordować   skrycie,   — w tzw. zajęciach sytuacyjnych, przy „ucieczkach”   — albo metodą „samobójstw”.

c) Dyskredytować ich pod pretekstem wykroczeń o charakterze kryminalnym.

d) Nie dopuszczać do rehabilitacji.  —  I na odwrót — członków i funkcjonariuszy reżimu, z partii i Bezpieki,

— tolerować w najcięższych nawet wykroczeniach.   — W ostateczności przenosić na równorzędne stanowiska.   — W skrajnych wypadkach lokować ich na stanowiskach niekierowniczych i traktować jako rezerwę kadrową do późniejszej wymiany.

Tu również bez trudu można wykazać ponadczasowy uniwersalizm tej dyrektywy:

— partyjni   dygnitarze,   kryminaliści   z  sejmu i senatu od 1993 – 1995, którym wykazuje się ewidentne bilionowe przestępstwa finansowe i gospodarcze,   — pozostają bezkarni,   — a sejm przez nich reprezentowany odrzuca kolejne wnioski o zdjęcie immunitetów poselskich z takich przestępców.

Ale   czy  można się temu dziwić,  —  skoro agentura jawna „sowiecka” postanowiła   zmienić orientację na pro-brukselską,  —  poprzednio zagrabiając własność prywatną Narodów,

—  potem  przez scenariusz „Solidarności”, —  która była przez nich kontrolowana   i  prowadzona na   orientację   Amerykańsko-Brukselską,

— ale  pod warunkiem, że zagrabi WŁASNOŚĆ NARODOWĄ — (w formie majątków narodowych, byłych demoludów).

Czy   ktokolwiek   normalnie myślący już nie pamięta tych samych ludzi,

— którzy są obecnie u steru władzy,  —  ich kwik zarzynanej świni, na temat zgniłego  zachodu,   — i   pozorowanej walki,

— dzisiaj   raptem doznali objawienia  —  i okradli te narody, poprzez, rzekomą  opozycję zainscenizowaną do spółki ze służbami zachodnimi.

Zachód   — synonim   wolności,   który   nie   popiera zniewolonych narodów, — lecz   mafie, — które mają otworzyć granice tych krajów, w celu zaprowadzenia NOWEGO PORZĄDKU ŚWIATA, — z rządem masonów w Brukseli,   —  z   jedną   religią   zjudaizowaną   przez   nich, spod znaku cyrkla i ekierki.

— Gdzie nie będzie miejsca dla Katolików, którzy również jak za czasów zamordyzmu radzieckiego w rękach żydów,   — tępili chrześcijaństwo i wszelkie inne religie.

Dzisiaj mamy Tych Nawiedzonych Intelektualistów — obżartch zrabowanym majątkiem Narodowym, do spółki z byłą jawną agenturą

— RAZEM   kwicząc   PRZEKRZYKUJĄC SIĘ   — w jednym chórze…. 

— DO NATO, DO UNII EUROPEJSKIEJ;… DO NATO, DO UNII EUROPEJSKIEJ;…  DO NATO DO UNII EUROPEJSKIEJ;… DO NATO DO UNII EUROPEJSKIEJ;….

— i tak w kółko do obłędu,   — a dlaczego!?….

— bo szajka tych międzynarodowych   zbirów   i   zbrodniarzy drży o swój stan posiadania, — gdzie tylko dzisiaj 

— NATO   I  KONSTYTUCJA Narodów Zjednoczonych Europy Zachodniej może   im zapewnić ich stan posiadania — do spółki z finansjerą ponadnarodową   zakłada  NOWY PORZĄDEK ŚWIATA.

Dziedzicząc   POLSKĘ   ZBIRÓW,   — obecnie RZĄDY ZŁODZIEI dziedziczą także jej metody.

Dwa  ostatnie punkty instrukcji nakazują preferowanie MIERNOT,

— wysuwanie na stanowiska kierownicze ludzi bez wykształcenia, bez kompetencji,   bez   kwalifikacji zawodowych  

— ale pewnych,   — sprawdzonych   w   serwilizmie, zdradzie, tajnej współpracy z okupantem.

Nieodparcie narzuca się podczas lektury tej instrukcji,   — jej wewnętrzna ludobójcza spójność z programem hitlerowskiej eksterminacji narodu polskiego.

Jej dyrektywa brzmiała:

SCHLUSS   MIT   POLEN!!!…… (koniec z Polską):

KIEROWNICZE WARSTWY NARODU POWINNY BYĆ UNIESZKODLIWIONE!!!…..

Zwycięski   hitleryzm,   w   jego  programie zwanym „Ost des Reischsurers SS”,   — zamierzał   przesiedlić   około   16 mln.   Polaków  —  dokładnie   tam, gdzie   Stalinizm   skierował   już  ponad   półtora   miliona Polaków Kresowych — Syberię.

Sowieckie   ludobójstwo   i  rozmiary deportacji   — nie musiały posuwać się do tak monstrualnych wędrówek ludów.

Wystarczyła pełnia władzy na miejscu, w podbitym kraju, — genialnie upozorowana na normalność.

Między innymi dlatego Sowieckie Imperium zła było i pozostało niedoścignioną,   najdoskonalszą   — emanacją systemu zbrodni i ludobójstwa.

Ponurą   istotą tego fenomenu rozumieli tylko ci,   — którzy doświadczyli go na własnej skórze.

Uciszony   został   również   swój,   —  który   przejrzał   ją bez złudzeń — żydowski poeta Osip Mandelsztam,  

• zamordowany w łagrach,   — za próby otwarcia oczu swoim ziomkom Żydom.

DODATEK 2

45 zasad zniewolenia Polaków

 Są   w   historii   Polski „czarne plamy”,  —  plamy zdrady narodowej.

Są   w historii naszego państwa ludzie, przywódcy,  —  którzy świadomie dążyli do zniewolenia i upodlenia własnego narodu.

Wiele wiemy o Bolesławie Bierucie,   — przed II wojną światową agencie NKWD, — a po wojnie — autorze gwałtownej, konsekwentnej i krwawej sowietyzacji ziem polskich.

Znamy zbrodnie towarzysza Bieruta,   — ale niewiele osób zna treść ściśle tajnej moskiewskiej instrukcji z 2 czerwca 1947 r., która zawiera 45 zasad zniewolenia Polaków.

Instrukcja,   której   treść  została opublikowana w tygodniku „Nasza Polska”w 1996 r.,   — nakazywała całkowite podporządkowanie Polski Ludowej interesom Związku Sowieckiego.

Miały temu służyć zniszczenie gospodarki i pełna kontrola nad społeczeństwem.

— Za wykonanie instrukcji był odpowiedzialny Władysław Bierut, powolne narzędzie w rękach towarzysza Józefa Stalina.

 Instrukcja pokazywała bezwzględność i perfidię jej sowieckich autorów.

W punkcie 3 czytamy nakaz likwidacji krajowców związanych z Armią Krajową i Batalionami Chłopskimi,   — ale także z KPP, PPS i innymi ugrupowaniami,   — które powstały „bez naszej inspiracji”,   — czyli bez inspiracji sowieckiej.

Ta   likwidacja  miała odbyć się pod przykrywką rozprawy ze zbrojną opozycją,   — albo w drodze tzw. przypadkowych zajść.

Dalej czytamy,   — że do akcji bojowych w pierwszej kolejności mieli być kierowani żołnierze, którzy przed wstąpieniem do Armii Kościuszkowskiej przebywali na terytorium sowieckim.

— „Doprowadzić do ich całkowitej likwidacji”

– czytamy w instrukcji.

Punkt 6 nakazywał zjednoczenie wszystkich organizacji młodzieżowych w jedną organizację.

— „Do   czasu  zjednoczenia – czytamy – zlikwidować znanych przywódców harcerstwa”.

Kolejne punkty zawierają nakaz,   — aby wszystkie kluczowe stanowiska we wszystkich organizacjach były obsadzone

—  „przez   ludzi   zatwierdzonych   przez   nasze   służby   specjalne”.

Ponadto – czytamy w punkcie 10

– „do wszystkich organów władzy i większości zakładów pracy wprowadzić   ludzi   współpracujących  z naszymi służbami specjalnymi”.

Należało obserwować działaczy komunistycznych i związkowych. Ze zwoływanych zebrań – czytamy

– „należy   wyeliminować   ludzi,   —  którzy   wykazali   się aktywnością w wysuwaniu koncepcji”.

 Niezwykle przewrotnie brzmiały zalecenia punktu 9, — który nakazywał

— „doprowadzić do tego, aby pracownicy na stanowiskach państwowych —   (z   wyjątkiem służb ścigania i pracowników przemysłu wydobywczego) — otrzymywali niskie pobory.

Dotyczy to szczególnie służby zdrowia, wymiaru sprawiedliwości, oświaty i kierowników różnych szczebli”.

Należało też zwrócić szczególną uwagę – czytamy w punkcie 11

– „aby prasa krajowców nie podawała sumarycznych ilości towarów wysyłanych do naszego kraju. — Nie można tego również nazwać handlem”.

W kolejnym punkcie instrukcja stwierdza,   — że nabywcy ziemi nie mogą otrzymywać aktów własności.

Punkt 13 określał zasady postępowania z rolnictwem indywidualnym. Otóż należało

—  „ukierunkować   politykę   w   stosunku   do  rolnictwa indywidualnego tak, — aby prowadzenie gospodarstw stało się nieopłacalne, a wydajność jak najmniejsza.

W następnej kolejności przystąpić do kolektywizacji wsi. — W razie wystąpienia   silniejszej opozycji należy zmniejszyć dostawy środków produkcji dla wsi   — i zwiększyć powinności wobec państwa.

Jeżeli to nie pomoże – czytamy – spowodować,   — aby rolnictwo nie dawało pełnego pokrycia potrzeb żywnościowych kraju i oprzeć wyżywienie na imporcie”.

 W punkcie 31 mamy nakaz, aby

—  „prywatne przedsiębiorstwa i rzemieślnicy otrzymywali surowce i urządzenia nie pozwalające na produkcję artykułów dobrej jakości, a ceny tych artykułów powinny być wyższe od podobnych, wytwarzanych przez państwo”.

—  „Szczególnej   obserwacji   poddać   Kościół     –   czytamy   w punkcie 34 – i tak ukierunkować działalność oświatowo-wychowawczą, aby wzbudzić powszechny wstręt do tej instytucji.

Objąć baczną uwagą i kontrolą kościelne drukarnie, biblioteki, archiwa, kazania, kolędowania, treści nauk religijnych oraz obrzędy pogrzebowe”.

Kolejny punkt mówił,   — że w szkolnictwie należy

—  „doprowadzić do usunięcia nauczycieli cieszących się powszechnym autorytetem i uznaniem. — Na ich miejsce wprowadzić ludzi mianowanych”.

Za   niebezpieczne przedmioty w szkołach średnich uznano m.in. łacinę, grekę, filozofię i logikę,  —  i nakazano ich usunięcie.

Sugerowano ograniczenie akcentów narodowych i historycznych, — aby nie prowadziły  —  „do zjednoczenia ducha narodu”.

Czytamy także:

—  „W   historii   nie   można   podawać,    co   który   władca   chciał  zrobić   lub   zrobił   dla kraju,   — trzeba natomiast ukazywać tyranię królów oraz walki uciemiężonego ludu.

—  W szkolnictwie zawodowym doprowadzić do wąskich specjalizacji”.

Natomiast ostatni 45 punkt mówił o tym, że należy

—  „spowodować napływ do szkół wyższych ludzi pochodzących z najniższych grup społecznych, którzy nie wykazują zainteresowań zawodowych,   — a tylko chęć zdobycia dyplomu”.

To tylko niektóre z moskiewskich zaleceń – mniej lub bardziej brutalne, mniej lub bardziej przewrotne.

Ale,   gdy obserwuje się poczynania obecnej władzy, — albo wsłuchuje w postulaty koncesjonowanej opozycji,  

— to można dość do wniosku,   — że  Stalin wciąż żyje.

***

• Według tekstu Artura Górskiego opracował: Aleksander Szumański

Dokumenty, źródła, cytaty:

http://www.iluminaci.pl/info/45zasad-zniewolenia-polski-powojennej

http://pl.gloria.tv/?media=214260

http://www.ojczyzna.pl

http://arturgorski.salon24.pl/420174,45-zasad-zniewolenia-polakow

Żydzi mają okazję do ujęcia w swoje ręce całości życia państwowego w Polsce i rozszerzenia nad nim swojej kontroli.

Na zdjęciu: Koło żydowskich rzemieślników w Rychbachu  – Dzierżoniów

Nie   pchać  się na stanowiska reprezentacyjne. W ministerstwach i urzędach tworzyć tzw. Drugi garnitur. Przyjmować polskie nazwiska. Zatajać swoje żydowskie pochodzenie.

Symbole przez nas stosowane na stronie :

Bogodar – Symbolizuje stały patronat Niebieskich Bogów, którzy obdarzają ludzi Starą Prawdziwą Mądrością i Sprawiedliwością. Symbol ten jest szczególnie czczony przez Kapłanów-Opiekunów, którym Niebiańscy Bogowie powierzyli chronić Najwyższy Dar – Niebiańską Mądrość’.

A na dole :).

Walkiria – Prastary symbol ochronny, strzegący Mądrość, Sprawiedliwość, Szlachetność i Zaszczyt. Znak ten jest szczególnie czczony przez wojów broniących ziemię ojczystą, swój Stary Ród i Wiarę. Jako znak ochronny był używany przez Kapłanów dla ochrony Wed.